Trzej Królowie Apokalipsy

rząd jako lek na całe zło

jedni się kajają

inni wołają: jedziemy!

Sądzę, że łutowi szczęścia zawdzięczamy, iż historia zetknęła ze sobą dwu podobnie myślących w tym względzie ludzi… Jestem dumny z tego, czego razem dokonaliśmy, bo wynik tych działań zbliżył nas do głównego celu – zakończenia zbrojeń nuklearnych. Ponadto otworzyliśmy w ten sposób bramę do nowego typu współpracy na świecie… Ronaldowi Reaganowi należy się nasz hołd. Był wielkim człowiekiem…

a ja przypomnę tylko najbardziej sensowne słowa jakie kiedykolwiek z ust polityka padły:

bójcie się (albo bujajcie, bo mnie też się wszystko myli)

„mózg mam jakiś opuchnięty…”

przerywamy transmisję spod pałacu prezydenckiego, by posłuchać głosu rozsądku

Иван Факов

Pałacowe sranie w banie

Ponieważ głęboko w dupie mamy powody dla których ktoś chce lub już nie chce mieszkać w pałacu, posłuchamy sobie wiązanki starych dobrych piosenek zagrzewających do walki z systemem

ach

i byłbym zapomniał coś z naszego podwórka:

ze specjalną dedykacją dla wszystkich byłych, obecnych i przyszłych kandydatów

i co wy tak świętowaliście? co?

jakby ktoś przeoczył, to proszę bardzo – najepszy program rozrywkowy sywestrowej nocy:

pytanie, które mnie nurtuje, to: co robił Pudzianowski pod biurkiem i dlaczego trzymał ręce na blacie….

dobranoc

powrót do przeszłości (a bo cóż ciekawego jest w teraźniejszości, o przyszłości już nie wspominając)

W oczekiwaniu na nowości polskiej fonografii zaglądam sobie  do archiwum polskiego dźezu. Dużo z tych rzeczy mam we własnym archiwum, albo całkiem innych (może się w końcu zmobilizuje do ucyfrowania próby SS-20, której zapis kolega przywiózł dawno temu z Otwocka – znaczy cholera wie, gdzie ta próba była, nagrania wziął od panczurów z Otwocka).

No tak, jakość tych nagrań bywa porażająca, ale przecież nie o to w tym wszystkim chodzi.

coś jakby na kształt wzruszeń (człowiek dziadzieje z wiekiem) ???

oni się dziwią jak ja żyję

a ja co zarobię to przepiję

to jedna z zapomnianych fraz, która wróciła z uśmiechem na twarzy (Konwent A „Knajpa”)

no to teraz z innej beczki

Mikrofony Kaniony

(C) Mirosław Ryszard Makowski

 

Zaprawdę powiadam wam: czad powraca.
„W moich oczach” wydaje kolejny rarytas z serii „muzyka z Jarocina”, tym razem najbardziej odjechaną kapelę lat 80 – Mikrofony Kaniony.

Kiedy jako zawzięty panczur, usłyszałem pierwszy raz lokatorów górniczego Lubina z ich kosmicznym instrumentarium – odpadłem.

te cudaczne dęciaki – legenda głosi, iż kupione przypadkiem w sklepie muzycznym – podlane absurdalnymi tekstami, tworzyły prawdziwy dadaistyczny koktail piorunujący.

kto to słyszał, ten wie, kto jeszcze nie miał okazji, ten musi – Mikrofony były jednym z najbardziej wyrazistych bendów na tle  nudnej „nowej fali” drugiej połowy lat 80 z jednej strony i  tego mdławego majnstrimu RTV z drugiej.

i że ja ten koncert przeoczyłem??? (UPDATE: już wiem – zapomniałem o blogu )